Terug, na de reis van mijn leven.

Zaterdag 6 April ben ik weer thuis gekomen na mijn Antarctica avontuur.Het was een leuke thuiskomst. Wat een leuke reacties, heel veel kaarten, bloemen, chocolade!Allemaal heel erg bedankt voor de support!
Na een onstuimige Drake Passage overtocht naar Antarctica begon op zaterdag 30 Maart de marathon op King George Island.Ik had startnummer 73 gekregen de vorige avond tijdens de briefing.Het was nog even spannend omdat het de dag voor de marathon heel slecht weer was met veel wind en -9, zodat het moeilijk was voor de organisatie om aan land te gaan om de route uit te zetten.Gelukkig ging aan het eind van de middag de wind liggen en is het parcours wel uitgezet.
Zaterdag 30 Maart was het -5, de wind was matig, dus de marathon ging door.Na het ontbijt om 6 uur, de overtocht met de Zodiacs naar King George, ging de marathon om half 9 van start.
70 marathon runners en 22 halve marathon runners gingen snel van start.Echter na 100 meter werd het tempo al gauw gehalveerd, het parcours was ijzig, de bandensporen van de rupsvoertuigen van het Russische onderzoeksstation waren keihard bevroren en de tussenliggende kiezels spekglad.Ook lag er nog wat sneeuw tussen.Kortom, dat ging een helse tocht worden!Tijdens de eerste ronden zag ik al veel mensen vallen, waardoor ik nog voorzichtiger werd, ik had maar een doel voor ogen, heelhuids de finish over komen!Tijdens de marathon bleef ik met een groepje van 4 bij elkaar, eventueel om elkaar te helpen mocht er iets gebeuren.We zijn dan ook na 5 1/2 uur gezamenlijk over de finish gekomen.Ik heb de marathon ervaren als behoorlijk zwaar, door mijn lage tempo echter was het goed te doen. Vooral de heuvels waren een crime, glad en stijl, zo hebben we ze hier niet in de omgeving.
Ik kwam als 23e overall binnen bleek later,er hebben maar 60 runners de hele marathon volbracht, de andere 12 zijn, of afgehaakt ,of hebben de halve marathon volbracht.Dit was nog nooit gebeurd tijdens voorgaande jaren!Ook hoorde ik later dat zo'n 80% was gevallen en diverse blessures heeft opgelopen, van grote schaafwonden tot gekneusde polsen en gebroken ribben.Ik was en ben dus erg blij er zonder blessures door te zijn gekomen.Ik had er niet aan moeten denken om de rest van deze geweldige reis te moeten missen door op de boot te moeten blijven.De rest van de week was fantastisch, tijdens de Zodiac cruises heel veel walvissen gezien , op een halve meter afstand zelfs! en grote groepen pinquins.Van de stilte, de overweldigende ijsbergen en de puurheid van dit 7e continent ben ik zwaar onder de indruk en ik hoop dat deze ongerepte natuur, als enige op de hele aarde, behouden blijft.
Nogmaals bedankt voor al jullie support!